சூரியனை போலீஸ் மாமா எப்பம்மா கண்டுபிடிப்பாரு?
இந்த புத்தகத்
திருவிழாவில் பேராசிரியர் சரவணன் அவர்களுடைய எங்கே எனது ஒளி என்ற சிறுகதை தொகுப்பினை வானவில் புத்தகாலயம்
வெளியிட்டுள்ளது. இவருடைய சிறுகதை ஒன்றை பார்வையற்ற கல்லூரி மாணவர்கள் மற்றும்
பட்டதாரிகள் சங்கத்தின் ஆண்டு மலரில் படித்து வியந்து மகிழ்ந்திருக்கிறேன். எனவே,
இவருடைய சிறுகதை புத்தகத்தை உடனே படித்துவிட
வேண்டும் என்ற ஆவலில் வாங்கி படிக்க தொடங்கினேன். ஒரு பார்வையற்றவன் தடையின்றி
பயணிக்க ஒரு வழிகாட்டிக் கோல் எப்படி உதவுமோ அப்படி இவருடைய எழுத்து நடை என்னை
உத்வேகத்துடன் இந்த புத்தகத்தில் பயணிக்க செய்தது.
மார்ச் மாதம்
பேய்களின் மாதம் நீங்க எல்லோரும் ஜெபம் செய்தால் பேயிடம் இருந்து கர்த்தர் நம்மை
காப்பாற்றுவார் என்று மூட நம்பிக்கையை விதைக்கும் ஆசிரியர், அதனைக் கேட்டு பேயின் அச்சத்தில் இருக்கும் தங்கராசுவிற்கு,
அப்படி எல்லாம் ஒன்றும் இல்லை என்று பகுத்தறிவு
கருத்துக்களை எடுத்துரைக்கும் கருணாநிதி, கருணாநிதியின் பேச்சை ஏற்காத தங்கராசுவிடம் பேய் ஆடிய ஆட்டம் என அடுத்த கதை
படித்த போது நானும் கொஞ்சம் ஆடித்தான் போனேன்.
ஸ்டிக்கை
பயன்படுத்த வெட்கப்படும் பார்வையற்ற பேராசிரியர் அரசு பேருந்தில் ஒரு பெண்ணிடம்
வாங்கிய அறையின் மூலம் பார்வையற்றவருக்கு ஸ்டிக் எந்த அளவிற்கு அவசியம் என்பதையும்,
ஸ்டிக்கை தன் கண்களாக போற்றும் ஒரு
பார்வையற்றவர் அதனைப் பயன்படுத்தும் போது ஒரு அரசன் குதிரையின் மீது அமர்ந்தபடி
அதன் கடிவாளத்தைப் பிடித்தபடி பயணம் செய்யும்போது அந்த அரசனுக்கு எப்படியான உணர்வு
ஏற்படுமோ அந்த ஒரு உணர்வும் பெருமிதமும் ஏற்படுவதாக கூறுவதன் மூலம்
பார்வையற்றோரின் தற்சார்பும் சுயமறியாதையும் காக்கப்பட வெண்கோல் எந்த அளவிற்கு
அவசியம் என்று உணர்த்தியிருப்பதை படித்து மகிழ்ந்தேன்.
பிள்ளை இல்லாத
தம்பதியர் பிள்ளையைத் தத்து எடுக்க முடிவு செய்து காப்பகம் சென்ற போது அவர்களுடைய
பொருளாதார நிலையால் அவர்களுக்கு பார்வையற்ற குழந்தையை பரிந்துரை செய்தது, தங்கள் நிலையை உணர்ந்து அந்த பரிந்துரையை
ஏற்றுக்கொண்டதன் விளைவாக அவர்கள் எதிர்கொண்ட வேதனைகள் எத்தகையது என்பதையும்,
தத்தெடுப்பதற்கு முன்பு அவர்களுடைய வேதனை
எத்தகையது என்பதையும் மிகச்சிறப்பாக
விளக்கியுள்ளார் ஆசிரியர். மற்றொரு கதையில் பார்வையில்லாமல் பிறந்த குழந்தையை
கொல்லத்துடிக்கும் தன் தாயிடம் இருந்தும் மஞ்சள் காமாலை நோயிடமிருந்தும் தன்
பிள்ளையைக் காக்கத் துடிக்கும் வருமையின் பிடியில் சிக்கித் தவிக்கும் தாயின்
போராட்டத்தை அழகாக படம்பிடித்து காட்டியுள்ளார்.
கண் தானம்
செய்வதன் அவசியத்தை உணர்த்துவதாக அமைந்துள்ள கதையில், விளையாடிய குழந்தையின் முகத்தில் பட்ட சிமெண்ட் பிள்ளையின்
கண்களை காயப்படுத்தி பார்வையை இழக்கும் அளவிற்கு பாதிக்கிறது. இதனை அறியாத அந்த
குழந்தை எனக்கு ஏம்மா எல்லாம் இருட்டா தெரியிது என்று கேட்க, தங்களுக்குள் அழுதுக்கொண்டிருந்த பெற்றோர் தன்
பிள்ளையிடம் எதைச் சொல்லி சமாலிப்பது என்று எண்ணியபடி, சூரியனை யாரோ திருடிக்கிட்டு போயிட்டாங்கம்மா போலீஸ் மாமா
சீக்கிறமா சூரியனைக் கண்டுப்பிடிச்சி கொண்டு வந்துடுவாரு என்று சொல்லியதிலிருந்து
அந்த குழந்தை தினம்தினம் போலீஸ் மாமா எப்பம்மா சூரியனைக் கண்டுப்பிடிப்பாரு என்று
கேட்பதைக் கேட்ட அந்த பெற்றோரின் கண்ணீரோடு நமது கண்ணீரும் கலப்பதைத் தடுக்க
இயலாது.
இன்றளவும் கழிவறை
இல்லாத கிராமங்கள் இருப்பதை நம்மால் மறுக்க இயலாது. இந்தச் சூழலில் காலைக் கடன்களை
முடிக்க பொதுவாக பெண்கள் எத்தகைய சவால்களை எதிர்கொள்கிறார்கள் என்பதை பல கதைகள்
மூலமும், அனுபவ பகிர்வுகளின்ன்
மூலம்ும் அறிந்திருப்போம். ஆனால், ஒரு பார்வையற்ற
பெண்ணின் நிலை குறித்து யாரும் சிந்தித்திருக்க மாட்டோம். ஏன் இந்த கதையில் அந்த
பெண்ணின் தாய்கூட உணர்ந்திருக்கவில்லை. பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் அந்த பெண்ணிற்கு
விடுமுறையில் விடுதியில் இருந்து வீட்டிற்கு போக மனமில்லை என்று தொடங்கும் கதையின்
மூலம் கழிவறையின் அவசியத்தை கோயில் இல்லாத ஊரில் குடியிருக்கக் கூடாது என்று
கூறுவதைவிட கழிவறை இல்லாத ஊரில் குடியிருக்கக் கூடாது என்று கூறி படிப்பவர்
உள்ளத்தில் உறையச்செெய்திருக்கிறார்.
கோடம்பாக்கம்
மேம்பாலத்திற்கு அருகில் என்ற கதையில் பார்வையற்றோரின் பலகால போராட்ட உணர்வைக்
குறித்தும், போராடுவதன்
அவசியம் குறித்தும், அரசின் போக்கு,
காவல்துறையின் ஒடுக்குமுறை, ஊடகங்களின் உலகம் என அனைத்தையும் அடுக்கடுக்காக
எடுத்துரைத்துள்ளார். பார்வையற்றோரின் போராட்டத்தை ஒடுக்க நினைக்கும் போலீசிடம்
போராட்டத்தில் பங்கேற்ற ஒருவனின் தாய், சார் அவன இந்த ராத்திரி நேரத்துல தொந்தரவு செய்யாதிங்க சார், அவனோட அப்பா போன வாரம்தான் செத்துபோனாரு.
அவருக்கு கொள்ளிய போட்டுட்டு உடனே அவசர வேலையிருக்குனு சொல்லி கிளம்பி வந்துட்டான்
சார் என்று சொல்லி அழுத போது அந்த போலீசுடன் சேர்த்து படிக்கும் நம் கண்களிலும்
நீர் ததும்பியது.
திரு.
விரல்மொழியர் என்பவருக்கு சிறந்த படைப்பாளருக்கான சாகித்திய அகாதெமி விருது
வழங்கப்படுகிறது. அந்த விழாவில் பார்வையற்றோர் புத்தகங்களைப் படிப்பதற்காக எத்தகைய
போராட்டங்களைச் சந்திக்கிறோம் என்பதை மிகச் சிறப்பாக குறிப்பிடுகிறார். படித்து
காட்டச் சொல்லி கேட்கும் பார்வையற்ற பெண்ணிடம், உங்களுக்கு வேண்டியதை நான் செய்கிறேன் எனக்கு வேண்டியதை
நீங்கள் எனக்கு செய்ய வேண்டும் என்று கூறியவரிடம் என்ன சார் செய்யனும் என்று அந்த
பெண் கேட்டதற்கு அந்த மனிதர் நீங்க என்னோட உடலுறவில் என்று கேட்டுள்ளார் என்ற
தொடரைப் படித்த நமக்கு இந்த காட்சி சமுதாயத்தின் மீது வரும் கோபத்திற்கு அளவே
இல்லை. இந்த அனுபவத்தை பகிர்ந்த அந்த வெண்பாவும் திரு. விரல்மொழியரும் திருமணம்
செய்துக்கொண்டதை வாசிக்கும் போது மிகுந்த மகிழ்ச்சி ஏற்பட்டது. இந்த பார்வையற்ற
இணையர் திருக்குறள் போல் பேரோடும் புகழோடும் பல்லாண்டு வாழ வாழ்த்தி இந்த நூலினை
அனைவரும் அவசியம் வாங்கி படிக்க வேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறேன்.
சூரியனை போலீஸ்
மாமா கண்டுபிடித்தாலும் சரி, அல்லது தன் மறைவை
அகற்றிக்கொண்டு சூரியனாக உதித்து வந்தாலும் சரி, எப்படியானாலும் இருளில் இருந்து சூரியன் வெளிப்படும் நாளில்
பார்வையற்றோரின் விடியல் தொடங்கும்.
இந்த புத்தகத்தை
படிக்க விருப்பமுள்ளவர்கள் பதிப்பகத்தையோ அல்லது நூலின் ஆசிரியரையோ
தொடர்புக்கொண்டு ரூபாய் 230 செலுத்தி புத்தகத்தைப் பெற்றுக்கொள்ளலாம்.
எழுத்தாளர்
சரவணன் அவர்களைத் தொடர்புக்கொள்ள
8680855285
நன்றி.
சேதுபாண்டி
